تو فرهنگ اسلامی خیلی روی "به یاد مرگ بودن" تاکید شده

و بنده شخصا خیلی آثار خوبی از این به یاد مرگ بودن دیدم.

وقتی یادت باشه مسافری و خیلی زود میری, وقتی یادت باشه خیلی زود باید حساب پس بدی رفتار و اخلاقت خیلی فرق میکنه

به کسی ظلم نمیکنی, حق رو رعایت میکنی, به کسی بی احترامی نمیکنی ...

برای بدست آوردن دنیا دیگه دست به هر کاری نمیزنی, فقط کارایی رو میکنی که عاقب بخیری داشته باشه

وقتی میبینی خیلی زود باید بری و دیگران خیلی زود میرن, اونوقته که سعی میکنی به دوستانت (هر کسی که دوستته, از خانواده و ..) بیشتر محبت کنی

وقت مصیبت و سختی برات صبر کردن خیلی راحت و شیرین میشه, آخه با خودت میگی اگر این مشکل تا آخر عمر هم با من باشه باز مدت کوتاهیه

و از همه مهمتر خودت رو برای ملاقات با خداوند عزیزی (که با چشم دیده نمیشه) آماده میکنی, و این یعنی حرکت به سمت کمال .

راستی, تا حالا خودت رو تو موقعیت مردن تصور کردی, لحظه سخت و عجیبیه (البته تو تصور من اینجوری بوده)

لحظه حساسیه, در عرض چند لحظه همه چیز عوض میشه و کسی چه میدونه از کدوم دسته خواهد بود ...

امتحانش ضرری نداره, تمرکز کن, به چیزی فکر نکن, بعد سعی کن تصور کنی تا چند لحظه دیگه میمیری ...